ಚಂದ್ರವಳ್ಳಿ ನ್ಯೂಸ್, ಯಾದಗಿರಿ:
ಇಂದಿನ ಸಾಮಾಜಿಕ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ನಾವು ದಿನನಿತ್ಯವೇ ನೋಡುತ್ತಿರುವ ಒಂದು ಅಸಹ್ಯಕರ ದೃಶ್ಯವೇನೆಂದರೆ – ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ತಲೆಕೆಟ್ಟ ಮಕ್ಕಳ ತೋರಾಟ. ಇವರು ಬಸ್‌ನಲ್ಲಾಗಲಿ, ಮಳಿಗೆಯಲ್ಲಾಗಲಿ ಅಥವಾ ಉದ್ಯಾನವನದಲ್ಲಾಗಲಿ, ಯಾವ ನಿಯಮವೂ ಪಾಲಿಸದೆ, ತಾವು ಇಚ್ಛಿಸಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಈ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಎತ್ತನೆಯ ಮಟ್ಟದ ತಾಳ್ಮೆಯ ಕೊರತೆ, ಗಮನ ಆಕರ್ಷಣೆಗೆ ಹುಚ್ಚು, ಮತ್ತು ಶಿಸ್ತು ಎಂಬ ಪದವೇ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ.
ಈ ರೀತಿಯ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಮೊದಲಿಗೆ ಕೋಪ ಬರುವುದೂ ಸಹಜ. ಆದರೆ, ಅದರ ಹಿಂದಿರುವ ನಿಜವಾದ ಕಾರಣವನ್ನು ನಾವು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಬೇಕು. ತಲೆಕೆಟ್ಟ ಮಕ್ಕಳ ಹಿಂದೆ ಬಹುಪಾಲು ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಕಾರಣವಾಗಿರುವುದು ಪೋಷಕರ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯ, ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ತಾಯಂದಿರ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯ ತೀವ್ರತೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿರುವುದು. “ಮಕ್ಕಳು ಹೀಗೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅದು ಸಹಜ” ಎಂದು ನೆಪವಿಡುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಇಂತಹ ಸಹಜವಾದ ಅಸಹಜತೆಗಳು ಸಮಾಜದ ಶಾಂತಿಯ ಮೇಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಅಪಾಯವಾಗಿದೆ.
ಮಕ್ಕಳ ಶಿಸ್ತು – ಸಮಾಜದ ಆಧಾರಶಿಲೆ-
ಮಕ್ಕಳ ಶಿಸ್ತು ಎಂದರೆ ಅವರಿಗೆ ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾದ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ವಿಧಿಸುವುದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ. ಶಿಸ್ತು ಎಂಬುದು ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ರೂಪಿಸುವ ಮೂಲ. ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಸಂತುಲಿತ ಬದುಕನ್ನು ನಡೆಸಲು, ಪರಸ್ಪರ ಗೌರವ ಮತ್ತು ಸಹವಾಸವನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ಶಿಸ್ತಿನ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬನಿಗೂ ಅವರ ಹಕ್ಕುಗಳಿದ್ದಂತೆ, ಕರ್ತವ್ಯಗಳೂ ಇವೆ ಎಂಬ ಅರಿವು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದಲೇ ಬರಬೇಕಾಗಿದೆ.
ಇನ್ನೊಂದು ವಿಚಾರವೆಂದರೆ, ಮಗು ಕೂಡ ಮನುಷ್ಯ. ಅದು ಸಹ ಅವನು ನೋಡಿದ, ಕೇಳಿದ, ಅನುಭವಿಸಿದ ಪಾಠಗಳ ಮೂಲಕವೇ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ಅವರು ಕೃತಕವಲ್ಲ, ಅವರು ನೋಡಿದಂತೆ ಸಾಗುತ್ತಾರೆ. ಮಕ್ಕಳು ತಮ್ಮ ತಾಯಂದಿರನ್ನು ಮೊದಲ ಗುರುಗಳಾಗಿ ನೋಡುತ್ತಾರೆ. ತಾಯಿಯ ನಡವಳಿಕೆ, ಶಿಸ್ತಿನ ಅನುಸರಣೆ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಜವಾಬ್ದಾರಿ – ಈ ಎಲ್ಲವೂ ಮಕ್ಕಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ಬೇರೆರುತ್ತವೆ.
ತಾಯಂದಿರ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯ – ಮೂಲ ಕಾರಣವೇನು?
ಇಂದಿನ ತಾಯಂದಿರ ಜೀವನ ಬಹುಮುಖ್ಯವಾಗಿ ವ್ಯಸ್ತವಾಗಿದೆ. ಕಾರ್ಪೊರೇಟ್ ಕೆಲಸ, ಗೃಹಕಾರ್ಯ, ಆರ್ಥಿಕ ಒತ್ತಡ, ಸಾಮಾಜಿಕ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಇವೆಲ್ಲದರ ನಡುವೆ ಮಗು ಹೆಚ್ಚು ಮೊಬೈಲ್, ಟಿವಿ, ಅಥವಾ ಗ್ಯಾಜೆಟ್‌ಗಳೊಂದಿಗೆ ಬೆಳೆದು ಬರುತ್ತದೆ. ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ತಾಯಂದಿರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕಂಡುಬರುವ ಎಡವಟ್ಟುಗಳು:
1. ಅತ್ಯಂತ ಮಮಕಾರ – ಮಗು ಯಾವ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದರೂ ಕ್ಷಮಿಸುವುದು.
2. ಅತ್ಯಂತ ‘ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ’ – ಮಗು ಏನು ಬೇಕಾದರೂ ಮಾಡಿದರೂ ತಡೆಯದೇ ಇರುವ ನಿಲುವು.
3. ಗ್ಯಾಜೆಟ್ ಪೋಷಣೆ – ಮೊಬೈಲ್ ಅಥವಾ ಟ್ಯಾಬ್ಲೆಟ್‌ನಿಂದ ಮಗು ಶಾಂತವಾಗಿರುವಂತೆ ಮಾಡುವುದು.
4. ಅನುಚಿತ ವರ್ತನೆಗೂ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಇಲ್ಲ – ಮಗು ಅಸಹ್ಯ ವರ್ತನೆ ಮಾಡಿದರೂ ಅದನ್ನು “ಸಣ್ಣದು”, “ಅದಕ್ಕೆ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲ” ಎಂದು ಕಡೆಗಣಿಸುವುದು.
ಇಂತಹ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯ ಶಿಶುಮನೆಯಲ್ಲೇ ಆರಂಭವಾಗಿ, ಮಗು ಶಿಸ್ತು ಇಲ್ಲದ ಜೀವನಶೈಲಿಗೆ ಬೆಳೆದುಬರುತ್ತದೆ. ಅವರು ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ತೊಂದರೆ ಕೊಡಬಲ್ಲ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡಬಹುದು – ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೆ ತೊಂದರೆ, ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ ದೌರ್ಜನ್ಯ, ಹಾಗೂ ಪೋಷಕರಿಗೂ ಮುಂಜಾನೆ ಕಾಡುವ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಶಿಸ್ತು – ಒಂದು ದೈನಂದಿನ ಸಂಕಷ್ಟ
ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಶಿಸ್ತು ಇಲ್ಲದ ಮಕ್ಕಳ ವರ್ತನೆ ಇತರರಿಗೆ ತೊಂದರೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ:
ಮಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಅಶಿಸ್ತಾಗಿ ಕೂಗುವುದು, ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಕೆಡಿಸುವುದು.
ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಹಿರಿಯರಿಗೆ ಆಸನ ಕೊಡುವ ಬದಲು ಜೋರಾಗಿ ಮಾತಾಡುವುದು, ಚೀರುವುದು.
ಉದ್ಯಾನವನಗಳಲ್ಲಿ ಇತರ ಮಕ್ಕಳ ಆಟವನ್ನು ಅಡಚಣೆ ಮಾಡುವಂತೆ ವರ್ತಿಸುವುದು.
ಇದನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಮಕ್ಕಳ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದ ವರ್ತನೆಯಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಪೋಷಕರ ಪಾಠವಿಲ್ಲದ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯವೂ ಕೂಡ ಬಹಳಷ್ಟು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತವೆ. ಈ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ ಇಂಥವರನ್ನು “ತಲೆಕೆಟ್ಟ ಮಗು” ಎಂದು ಟ್ಯಾಗ್ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ – ಆದರೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ತಲೆ ಕೆಟ್ಟಿರುವುದು ಯಾರದು?
ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಶಿಸ್ತು ಬೆಳೆಸಲು ಪೋಷಕರ ಪಾತ್ರ-
ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಶಿಸ್ತು ಬೋಧನೆ ಒಂದು ಶ್ರದ್ಧೆಯ ಕಾರ್ಯ. ಪೋಷಕರು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ತಾಯಂದಿರಲ್ಲಿ, ಶಿಸ್ತಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಹಿಮ್ಮೆಲೆ ಕಲಿಕೆ ಇದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಅದು ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ಕುಳಿಯುತ್ತದೆ. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸರಿಯಾದ–ತಪ್ಪಾದ ವ್ಯತ್ಯಾಸ, ಬೇರೆಯವರ ಹಕ್ಕುಗಳ ಗೌರವ, ತಾಳ್ಮೆ, ಸಹನೆ ಮತ್ತು ಶಿಸ್ತು ಕಲಿಸುವ ಕೆಲಸ ಯಾವುದೇ ಶಾಲೆಗಿಂತ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಆರಂಭವಾಗಬೇಕು.
ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ನೀಡುವುದು ಮುಖ್ಯ ಆದರೆ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದಾಗ ತಿದ್ದುವುದು ಅದಕ್ಕಿಂತ ಮುಖ್ಯ. ಪ್ರತಿ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದಾಗ ಮೊಬೈಲ್ ಕೊಡೋದು ಅಥವಾ ಮೌನವಾಗುವುದು ಅಲ್ಲ, ತಿಳಿ ಮಾತನಾಡಿ ತಪ್ಪನ್ನು ತೋರಿಸಿ ಬದಲಾವಣೆ ತರಬೇಕಾಗಿದೆ.
ಶಿಷ್ಟಾಚಾರ ಕಲಿಸುವ ಉಪಾಯಗಳು:
ನೆಲೆಯಿರಿಸಿ ಮಾತನಾಡುವುದು – ಕೂಗು ಅಥವಾ ಬಾಯಿಗೆ ಬರುವಂತೆ ತಡೆಯದೇ ಮಾತನಾಡುವುದು.
ಅವನ ಬದಲು ಬೇರೆಯವರ ಭಾವನೆ ತಿಳಿಸುವುದು – “ನೋಡು, ಅವನು ಕಿರುಕುಳ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ” ಎಂದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಹೇಳುವುದು.
ಶ್ಲಾಘನೆಯ ಬಳಕೆ – ಶಿಸ್ತಾಗಿ ವರ್ತಿಸಿದಾಗ ಹೊಗಳುವುದು.
ಮಾಡುವ ಕೆಲಸಗಳಿಗೆ ಪರಿಮಿತಿಗಳನ್ನು ನಿಗದಿಪಡಿಸುವುದು – ಗ್ಯಾಜೆಟ್, ಆಟ, ಕಾಲದ ಮಿತಿ.
ಲೇಖನ: ಚಂದನ್ ಎಸ್ ಅವಂಟಿ, ಇಡ್ಲೂರ್, ಯಾದಗಿರಿ ಜಿಲ್ಲೆ.
